بعضی ها صریحا چیزی را میگویند که خیلی ها ، حتی خود ما طلبه ها همان احساس را داریم.
این که در وبلاگ یک طلبه چه خبر است. چی مینویسد، به چه چیزی فکر میکند، چه میخواهد و شاید هزار چیز دیگر،
از جمله این که صبحانه چه چیزی میخورد!
من خودم به این موضوع خیلی فکر کرده ام. وبلاگ یک طلبه توجه بیشتری را جلب میکند. دلیل آن چیست؟
آیا دلایل آن چیز ها ی خوبی است؟ یا بر عکس شرایطی که چندان خوب به نظر نمیآید باعث این امر شده است؟
یا اصلا این مسئله دلیل ندارد بلکه علت دارد؟
حالا اگر رفتیم و دیدم یک طلبه صبحانه همان چیز یعنی پنیر میخورد، و در وبلاگش چیز خاصی ننوشته بود، چه احساسی پیدا میکنیم؟
آقا ! طلبه وبلاگش باید بترکاند!
(البته قدیم ها این اتفاق راحت تر می افتاد. الان اما اینقدر وبلاگ طلبگی زیاد شده که اسم مناسب پیدا کردن هم سخت شده! )
خب. من میخواهم مثل بعضی ها که بلند بلند فکر میکنند، تایپی فکر کنم. یعنی با شما و همراه شما. یا علی
کل بازدید :249430
فرّ دانایی
شهاب الدین
عشق و مشق
کربلای جبهه ها یادش بخیر!
آخوند ها ازمریخ نیامده اند!
مدیر پارسی بلاگ
چراغواره
از قرآن بپرس
دوستان همدم
شور شیرین
ارمیا
شیعه مذهب برتر
گل نرگس
از یک روحانی
دسته کلید
پاسخگویی سران سه قوه
سلام آقا
وسوسه عقل
مسجد و کلیسا
قلم رنجه
نگاه نو
انفجار سنگ
اندیشه های تابناک
طرح "شهید من"
گلدختر
منبر نت
کوچه سید مهدی هاشمی ارواحنا فداه
حزب اللهی ؟
دنیای سه خواهر
یادداشت های یک طلبه امروزی
طلبه ای از نسل سوم
دل دریا
هواداران پارسی بلاگ
روایت فجر
کلرجی من
دوست اختصاصی
دلتنگی های یک طلبه
درد دل
درد دل
اخلاق زناشویی
حدیث برای قرن 21
تا ظهور
جهنم مطلوب
سیره
یک آرزو
همسر یک روحانی
لوح دل ( شهید ایلیا)
رای سدید